Autor strony Kornel Popławski V lo Białystok I G
Zarówno futbol amerykański jak piłka nożna mają korzenie w sportach piłkarskich, które zaczęto uprawiać w połowie XIX wieku na wyspach brytyjskich. Futbol amerykański pochodzi bezpośrednio z rugby i piłki nożnej. Nazwa futbol początkowo określała grę w piłkę graną na nogach, a nie kopaną, stąd obecna nazwa.
W dniu 6 listopada 1869, w Nowym Brunszwiku w stanie New Jersey rozegrano pierwszy mecz futbolowy pomiędzy drużynami uczelni Rutgers University i Princeton University. Zawodnicy Rutgers wygrali mecz wynikiem 6-4. Mecz ten bardziej jeszcze przypominał dawną piłkę nożną, ale stopniowe zmiany doprowadziły do powstania gry zbliżonej do współczesnej.
Od lat 20. do początku lat 90. XIX wieku studenci Dartmouth College rozgrywali mecze na pierwotnych zasadach podobnych do futbolowych, znanych pod nazwą Old Division Football, opublikowanych przez uczelnię w roku 1871.
W 1874 roku studenci uniwersytetu Harvard, grający w grę zwaną Boston game, rozegrali dwa mecze przeciwko studentom kanadyjskiego uniwersytetu McGill, grającym w rugby. Pierwszy mecz, w którym zwyciężyli Amerykanie 3-0, rozegrano okrągłą piłką na zasadach "Boston game". Drugi mecz, zakończony bezpunktowym remisem, rozegrano owalną piłką na zasadach rugby. Większość zasad z rugby zostało przejętych przez studentów z Harvardu, którzy zaczęli je popularyzować wśród innych uniwersytetów grających do tamtej pory w piłkę nożną.
Już w latach 80. XIX wieku na Uniwersytecie Yale zaczęto, na wniosek trenera Waltera Campa, opracowywać przepisy i standardy odróżniające rozwijający się futbol od rugby. W roku 1880 wprowadzono zapis o linii wznowienia akcji, a dwa lata później przepisy o próbach.
U zarania XX wieku futbol stał się bardziej niebezpieczny: w samym roku 1905 zmarło 18 zawodników uczelnianych. Władze uniwersytetów zareagowały na to zmianami przepisów prowadzącymi do rozgęszczenia zawodników na boisku (do czego najbardziej przyczynił się zapis o podaniu do przodu) czy zakazami tworzenia niebezpiecznych formacji, jak wysoce skuteczna, ale nad wyraz kontuzjogenna "formacja klina". Wprowadzono i wymuszono użycie lepszego sprzętu ochronnego, jak np. coraz doskonalsze kaski.
Do roku 1912 dyscyplina osiągnęła dzisiejszy kształt. Wtedy to zmieniono rozmiar boiska do dzisiejszego, zwiększono do 6 liczbę punktów otrzymywanych za przyłożenie, prowadzono zasadę 4 prób.
Futbol, początkowo zdominowany przez uniwersytety Ligi Bluszczowej, zyskał zainteresowanie innych uczelni w całych Stanach Zjednoczonych. Do roku 1916, w którym zaczęto rozgrywać corocznie Rose Bowl – mecz uczelni wschodu i zachodu, futbol stał się sportem narodowym, ustępującym popularnością tylko baseballowi.
Futbol zawodowy rozwinął się w miastach przemysłowych Pensylwanii i Amerykańskiego Środkowego Wschodu na początku lat 20. XX wieku. W roku 1920 utworzono ligę NFL, wtedy jako American Professional Football Association.
Liga zawodowa wzbudzała początkowo raczej lokalne zainteresowanie o drugorzędnym znaczeniu. Po II wojnie światowej zainteresowanie meczami NFL "wystrzeliło w górę" w całych Stanach Zjednoczonych, głównie dzięki przekazom telewizyjnym. W latach 60. XX wieku liga zawodowa przebiła swoją popularnością rozgrywki futbolu uczelnianego i baseballu. Pierwszy Super Bowl, starcie mistrzów ówczesnej ligi NFL i rywalizującej ligi AFL, odbył się w roku 1967, zaś trzy lata później ligi połączyły się.